De afgelopen dagen had ik er last van. Er waren een paar drukke weken en weekenden geweest, en nu was het op. Ik voelde me leeg en moe. Slapen hielp niet, ik bleef moe en futloos.
Onverwacht werd er een afspraak afgezegd (voorzienigheid?) waardoor ik ineens een hele dag zonder afspraken had. Het voelde onwennig en ik kon van alles bedenken wat ik moest doen, werken, studieboeken lezen, social media......maar dat was niet wat ik wilde.
Ik wilde naar buiten, wandelen, in de zon zitten, schrijven, lezen gewoon omdat het leuk is en niet omdat het moet! Na toch nog wat laatste klusjes, ben ik naar buiten gegaan. Het voelde bijna als spijbelen....
Naar de duinen en het strand, lang gewandeld, in de duinen gemediteerd en gewoon gelegen. In een cafeetje in de duinen wat gedronken, geschreven en gezeten, genoten van het uitzicht.
Na 2 uurtjes was ik zo opgeknapt dat ik allerlei ideeën had en weer genoeg energie om verder te gaan.
Dit soort momenten in mijn agenda plannen lukt me niet maar ik heb het weer gevoeld en weet dat er altijd tijd is als het nodig is. Goed voor jezelf zorgen alleen dan kan je er ook zijn voor een ander!
